Ja, Blanka

Autor: Ewa Barańska

Ilość stron: 196

Recenzja

Są gładkie w zachowaniu, często mają duży urok osobisty i są obdarzone różnymi talentami, lecz pod tą powłoką skrywa się chłód emocjonalny i przesadne poczucie własnej wartości. Ich dusze są mroczne, serca twarde, a język kłamliwy. Myśli mordercze, czyny podstępne, a sumienia uśpione. To psychopatki.
 

Bywają wśród nas. Szczęściarzem jest ten, kto pozna się na nich w porę.

Blanka skupia w sobie wielki talent muzyczny i bezprzykładną podłość. Jej sposób bycia cechuje finezja i wyrachowanie. Nade wszystko marzy o zrobieniu wielkiej kariery, a w dążeniu do osiągnięcia swego celu nie ma żadnych moralnych zahamowań.Czy to wystarczy, żeby szczęśliwie przejść przez życie?

Mija opinia 

Bardzo mocna książka! Nie wyobrażam sobie, aby taka sytuacja miała miejsca w najbliższym moim otoczeniu! Może zacznę od początku...

Blanka uważa się za osobę najwyższej rangi, wszystkie osoby są gorsze od niej. Mieszka w małej kawalerce z mamą w biednej dzielnicy. Ale jej mama poznaje owdowiałego mężczyznę, on proponuje im mieszkanie u niego. Obie kobiety są zachwycone, mogą wydawać pieniądze bez żadnych przeszkód. Ale pewnego dnia w drzwiach staje jego córka...